Ber Mengels
Heerlen 1921- Den Haag 1995
Geboren op 6 mei 1921 in Heerlen, uit een mijnwerkersgezin, begon Ber Mengels al op jonge leeftijd te werken in de kolenmijn. Al jong toonde hij artistiek talent en volgde tekenlessen in Heerlen. In 1943 ging hij onderduiken en raakte hij in contact met een kunstschilder, met wie hij buiten schilderde.
Na de bevrijding werkte Mengels nog heel kort in de mijnbouw, maar Mengels concentreerde zich steeds meer op kunst. Zijn eerste tentoonstelling vond plaats in 1947 in Sittard. In 1950 verhuisde hij naar Den Haag. Kort daarna werd hij docent stilleven, portret en figuur aan de Vrije Academie, waar hij ruim twee decennia lesgaf.
Mengels’ schilderijen uit de jaren 50 tonen vaak alledaagse taferelen in de stad—denk aan blinde muren, doodlopende straten en schuttingen—soms verpakt in een stille, bijna desolate sfeer. Hij wordt gerekend tot de ‘Nieuwe Haagse School.
Naast schilder was Mengels ook beeldhouwer, vanaf de jaren 60 begon hij te experimenteren met objecten waarin kinetiek, licht, geluid en maatschappelijke boodschappen centraal stonden. Hij creëerde sculpturale objecten van gevonden materialen, die onderdelen bevatten die draaiden, van kleur veranderden of tekst toonden. In de jaren 80 werd zijn werk steeds abstracter.
Erkenning, tentoonstellingen en nalatenschap
Hij werd lid van de Haagse Kunstkring en Pulchri Studio. Zijn werken werden opgenomen in collecties van overheden, instellingen en particulieren. Mengels ontving onder meer van de Grote Kerkprijs (1961), de Jacob Hartogprijs (1978) en de Inkt Grafiekprijs (1985)
Hij overleed op 19 juni 1995 in Den Haag.
Na de bevrijding werkte Mengels nog heel kort in de mijnbouw, maar Mengels concentreerde zich steeds meer op kunst. Zijn eerste tentoonstelling vond plaats in 1947 in Sittard. In 1950 verhuisde hij naar Den Haag. Kort daarna werd hij docent stilleven, portret en figuur aan de Vrije Academie, waar hij ruim twee decennia lesgaf.
Mengels’ schilderijen uit de jaren 50 tonen vaak alledaagse taferelen in de stad—denk aan blinde muren, doodlopende straten en schuttingen—soms verpakt in een stille, bijna desolate sfeer. Hij wordt gerekend tot de ‘Nieuwe Haagse School.
Naast schilder was Mengels ook beeldhouwer, vanaf de jaren 60 begon hij te experimenteren met objecten waarin kinetiek, licht, geluid en maatschappelijke boodschappen centraal stonden. Hij creëerde sculpturale objecten van gevonden materialen, die onderdelen bevatten die draaiden, van kleur veranderden of tekst toonden. In de jaren 80 werd zijn werk steeds abstracter.
Erkenning, tentoonstellingen en nalatenschap
Hij werd lid van de Haagse Kunstkring en Pulchri Studio. Zijn werken werden opgenomen in collecties van overheden, instellingen en particulieren. Mengels ontving onder meer van de Grote Kerkprijs (1961), de Jacob Hartogprijs (1978) en de Inkt Grafiekprijs (1985)
Hij overleed op 19 juni 1995 in Den Haag.
