Harm Kamerlingh Onnes
Zoeterwoude 1893 - Leiden 1985
Harm Kamerlingh Onnes was een veelzijdig kunstenaar, hij maakte tekeningen, aquarellen, gouaches, olieverfschilderijen en keramiek. Hij is vooral bekend om kleine schilderijen, aquarellen en tekeningen van het dagelijkse leven. Bijna altijd met humor. Die humor liet hij ook veelvuldig terugkomen in zijn keramiek waar hij ook bekend om staat.
Maar hij maakte een groot aantal keramische voorwerpen, waarin je regelmatig dezelfde humor in terug vindt. Harm Kamerlingh Onnes relativeerde zijn kunstenaarschap met de woorden 'aan te knoeien'. Men moet dat vooral zien als een manier om aan te geven dat Harm Kamerlingh Onnes geen theoretische onderbouwingen van zijn kunstenaarschap wilde geven.
Vanaf 1925ongeveer is de alledaagse werkelijkheid zijn onderwerp. Zijn werk is vanaf dat moment uitsluitend figuratief. Mede door een bezoek aan het atelier van Mondriaan besefte hij dat de abstracte kunst niet voor hem was weggelegd.
Zijn vader Menso was ook kunstenaar en hij gaf in 1911 aan zijn zoon toestemming om zich als kunstenaar te gaan ontplooien. De kunstenaar Floris Verster was een oom van Harm Kamerlingh Onnes. Een andere oom van Harm Kamerlingh Onnes, de oudste broer van zijn vader Menso, was de natuurkundige en Nobelprijswinnaar Heike Kamerlingh Onnes. Een aantal van zijn ontwerpen voor glas-in-loodramen heeft ontdekkingen van de natuurkundigen Pieter Zeeman en Hendrik Lorentz als onderwerp. Zo toont een van deze glas-in-loodramen een portret van Hendrik Lorentz en de door hem bedachte formules die het gedrag van elektronen beschrijven. Andere glas-in-loodramen tonen de meetinstrumenten waarmee de splitsing van spectraallijnen van atomen onder invloed van een magnetisch veld is gemeten (zeemaneffect). Ook heeft hij portretten gemaakt van de natuurkundigen Albert Einstein en Paul Ehrenfest.
Maar hij maakte een groot aantal keramische voorwerpen, waarin je regelmatig dezelfde humor in terug vindt. Harm Kamerlingh Onnes relativeerde zijn kunstenaarschap met de woorden 'aan te knoeien'. Men moet dat vooral zien als een manier om aan te geven dat Harm Kamerlingh Onnes geen theoretische onderbouwingen van zijn kunstenaarschap wilde geven.
Vanaf 1925ongeveer is de alledaagse werkelijkheid zijn onderwerp. Zijn werk is vanaf dat moment uitsluitend figuratief. Mede door een bezoek aan het atelier van Mondriaan besefte hij dat de abstracte kunst niet voor hem was weggelegd.
Zijn vader Menso was ook kunstenaar en hij gaf in 1911 aan zijn zoon toestemming om zich als kunstenaar te gaan ontplooien. De kunstenaar Floris Verster was een oom van Harm Kamerlingh Onnes. Een andere oom van Harm Kamerlingh Onnes, de oudste broer van zijn vader Menso, was de natuurkundige en Nobelprijswinnaar Heike Kamerlingh Onnes. Een aantal van zijn ontwerpen voor glas-in-loodramen heeft ontdekkingen van de natuurkundigen Pieter Zeeman en Hendrik Lorentz als onderwerp. Zo toont een van deze glas-in-loodramen een portret van Hendrik Lorentz en de door hem bedachte formules die het gedrag van elektronen beschrijven. Andere glas-in-loodramen tonen de meetinstrumenten waarmee de splitsing van spectraallijnen van atomen onder invloed van een magnetisch veld is gemeten (zeemaneffect). Ook heeft hij portretten gemaakt van de natuurkundigen Albert Einstein en Paul Ehrenfest.
