Lambertus zijl
Kralingen 1866 - 1947 Bussem
Lambertus Zijl was een van de belangrijkste Nederlandse beeldhouwers aan het begin van de 20e eeuw. Hij speelde een vooraanstaande rol in de ontwikkeling van de Nederlandse beeldhouwkunst in de overgang van de 19e naar de 20e eeuw. Zijl werd vooral bekend door zijn bijdragen aan de monumentale kunst en zijn samenwerking met architecten binnen stromingen zoals de Amsterdamse School.
Zijl studeerde aan de Quellinusschool voor Toegepaste Kunsten en de Rijksschool voor Kunstnijverheid in Amsterdam.
Een belangrijk onderdeel van Zijl's carrière was zijn samenwerking met H.P. Berlage, met wie hij samenwerkte aan de Beurs van Berlage in Amsterdam. Voor dit gebouw ontwierp hij sculpturale elementen die niet alleen decoratief waren, maar ook inhoudelijk aansloten bij Berlages architectonische visie. Deze interdisciplinaire aanpak maakte Zijl tot een van de pioniers van de beeldhouwkunst in de openbare ruimte in Nederland. Zijl werkte ook samen met andere architecten, zoals De Bazel, Kropholler en Staal.
Zijn stijl kenmerkte zich door een mix van klassieke helderheid en moderne expressie. De integratie van zijn sculpturen in gebouwen en openbare ruimtes maakte hem uniek in zijn tijd. Hij werkte veel in steen en brons, en zijn werk weerspiegelt vaak idealistische of symbolische thema's.
Zijl wordt gezien als een brugfiguur tussen de 19e-eeuwse academische kunst en de meer expressieve en functionele benadering van de 20e-eeuwse moderne kunst. Zijn werk is tegenwoordig te vinden in musea, openbare gebouwen en op pleinen door heel Nederland. Hij leverde een belangrijke bijdrage aan de relatie tussen beeldhouwkunst en architectuur.
Zijl studeerde aan de Quellinusschool voor Toegepaste Kunsten en de Rijksschool voor Kunstnijverheid in Amsterdam.
Een belangrijk onderdeel van Zijl's carrière was zijn samenwerking met H.P. Berlage, met wie hij samenwerkte aan de Beurs van Berlage in Amsterdam. Voor dit gebouw ontwierp hij sculpturale elementen die niet alleen decoratief waren, maar ook inhoudelijk aansloten bij Berlages architectonische visie. Deze interdisciplinaire aanpak maakte Zijl tot een van de pioniers van de beeldhouwkunst in de openbare ruimte in Nederland. Zijl werkte ook samen met andere architecten, zoals De Bazel, Kropholler en Staal.
Zijn stijl kenmerkte zich door een mix van klassieke helderheid en moderne expressie. De integratie van zijn sculpturen in gebouwen en openbare ruimtes maakte hem uniek in zijn tijd. Hij werkte veel in steen en brons, en zijn werk weerspiegelt vaak idealistische of symbolische thema's.
Zijl wordt gezien als een brugfiguur tussen de 19e-eeuwse academische kunst en de meer expressieve en functionele benadering van de 20e-eeuwse moderne kunst. Zijn werk is tegenwoordig te vinden in musea, openbare gebouwen en op pleinen door heel Nederland. Hij leverde een belangrijke bijdrage aan de relatie tussen beeldhouwkunst en architectuur.
