Toon Tieland Kunstschilder uit Amersfoort Schilderijen te Koop
Amersfoort, 1919-2006
Over Toon Tieland
Toon Tieland, geboren in Amersfoort in 1919, groeide uit tot een van de meest geliefde kunstschilders van de stad. Zijn herkenbare stijl en kleurrijke schilderijen zijn gewild bij verzamelaars in heel Nederland.
Al op veertienjarige leeftijd wist Toon dat hij kunstenaar wilde worden, geïnspireerd door een Rembrandttentoonstelling. Hij volgde lessen bij Dorus Rover in Putten en ontwikkelde zich tot hét gezicht van de Amersfoortse schilderkunst.
Biografie & Invloeden
Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook Toon Tieland onder om deportatie naar Duitsland te voorkomen. In deze periode vond hij troost in de Vlaamse auteur Felix Timmermans en raakte hij geïnspireerd door het (Vlaamse en later Nerderlandse) platteland, vooral rond Sint-Martens-Latem. Deze liefde voor het Vlaamse landschap zie je terug in veel van zijn werken.
Na de oorlog richtte hij samen met collega’s de kunstenaarsvereniging De Ploegh op. Tieland’s schilderijen zijn vaak te herkennen aan hun naïef-expressionistische stijl: felle, monochrome kleurvlakken omlijnd door stevige, zwarte contourlijnen. Zijn onderwerpen variëren van middeleeuwse Amersfoortse straatgezichten tot Vlaamse boerderijen, Nederlandse platteland, begijntjes en monniken.
Kenmerkende Stijl: Naïef-Expressionisme
Toon Tieland’s stijl combineert elementen van het primitivisme van Gauguin met de expressieve natuurvisie van de Latem-schilders. Zijn schilderijen ademen vaak een religieus geïnspireerde, vrolijke sfeer. Hij schilderde met felle, monochrome kleurvlakken omkaderd door stevige, zwarte contourlijnen. Tieland schilderde met hart en ziel en stond bekend om zijn levenslust: “Leef vrolijk, dan is de overgang naar de hemel niet zo groot.”
Na een auto‑ongeval overleed hij op 87‑jarige leeftijd.
Tentoonstellingen & Onderscheidingen
Toon Tieland kreeg meerdere onderscheidingen, waaronder de erepenning van Amersfoort (1995) en werd in 1997 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zijn werk was te zien in verschillende overzichtstentoonstellingen, zoals in museum Flehite en de Zonnehof. Er zijn meerdere boeken over zijn werk en leven geschreven.
Toon Tieland, geboren in Amersfoort in 1919, groeide uit tot een van de meest geliefde kunstschilders van de stad. Zijn herkenbare stijl en kleurrijke schilderijen zijn gewild bij verzamelaars in heel Nederland.
Al op veertienjarige leeftijd wist Toon dat hij kunstenaar wilde worden, geïnspireerd door een Rembrandttentoonstelling. Hij volgde lessen bij Dorus Rover in Putten en ontwikkelde zich tot hét gezicht van de Amersfoortse schilderkunst.
Biografie & Invloeden
Tijdens de Tweede Wereldoorlog dook Toon Tieland onder om deportatie naar Duitsland te voorkomen. In deze periode vond hij troost in de Vlaamse auteur Felix Timmermans en raakte hij geïnspireerd door het (Vlaamse en later Nerderlandse) platteland, vooral rond Sint-Martens-Latem. Deze liefde voor het Vlaamse landschap zie je terug in veel van zijn werken.
Na de oorlog richtte hij samen met collega’s de kunstenaarsvereniging De Ploegh op. Tieland’s schilderijen zijn vaak te herkennen aan hun naïef-expressionistische stijl: felle, monochrome kleurvlakken omlijnd door stevige, zwarte contourlijnen. Zijn onderwerpen variëren van middeleeuwse Amersfoortse straatgezichten tot Vlaamse boerderijen, Nederlandse platteland, begijntjes en monniken.
Kenmerkende Stijl: Naïef-Expressionisme
Toon Tieland’s stijl combineert elementen van het primitivisme van Gauguin met de expressieve natuurvisie van de Latem-schilders. Zijn schilderijen ademen vaak een religieus geïnspireerde, vrolijke sfeer. Hij schilderde met felle, monochrome kleurvlakken omkaderd door stevige, zwarte contourlijnen. Tieland schilderde met hart en ziel en stond bekend om zijn levenslust: “Leef vrolijk, dan is de overgang naar de hemel niet zo groot.”
Na een auto‑ongeval overleed hij op 87‑jarige leeftijd.
Tentoonstellingen & Onderscheidingen
Toon Tieland kreeg meerdere onderscheidingen, waaronder de erepenning van Amersfoort (1995) en werd in 1997 benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Zijn werk was te zien in verschillende overzichtstentoonstellingen, zoals in museum Flehite en de Zonnehof. Er zijn meerdere boeken over zijn werk en leven geschreven.